door Maarten Kerkhofs

Maarten is de jongste coach bij StudiekeuzeOpMaat. In 2012 heeft hij zijn opleiding Vrijetijdsmanagement/Imaginheroes voltooid. Daarvoor had hij al een ICT studie en een opleiding aan de Koninklijke Militaire School afgerond. Het werk binnen het leger, waar hij leiding gaf aan jonge soldaten en hen opleidde, maakte in hem de geïnteresseerde begeleider wakker. Een talent dat hij bij Imaginheroes verder heeft kunnen uitbouwen door het coachen van studenten. Mensen begeleiden met actie, enthousiasme, fantasie en spel past bij hem. Hij werkt dan ook al jaren als instructeur en spelleider voor verschillende evenementenbureaus. Hieronder beschrijft hij zijn psychologisch onderzoek om terug te mogen keren bij het Korps Nationale Reserve (NATRES).

Iedereen die mij kent weet dat ik een grote passie heb voor Defensie en dat ik daar eigenlijk nooit weg had moeten gaan. Maar soms lopen zaken nou eenmaal zoals ze lopen. Vroeg of laat zou het huidige moment dan ook wel weer komen! Ik kwam laatst nog briefjes tegen wat oud medestudenten hadden geschreven over hoe men mijn toekomst zag. De helft van hen had opgeschreven, je raadt het al, “die keert terug bij Defensie!”

Bij deze kan ik dan ook bevestigen dat ik door het psychologisch onderzoek ben en mij alleen nog maar het GO (Geneeskundig Onderzoek) rest. Met een gezond hart en volop in training voor de Singelloop van Breda, moet dat goed komen!

Maar hoe verloopt nou zo’n dag?
Ik was het zelf ook vergeten dus vandaar deze blog.

De dag begon vroeg, 8.30 uur aanwezig, betekende dat ik om 7.15 uur de trein vanuit Lelystad moest hebben. Van A’dam CS is het toch nog 20 minuten lopen dus was ik precies op tijd binnen. Aanmelden bij de poort en er wordt je verteld waar je heen moet. Binnen werd ik samen met nog een paar anderen opgewacht door een “burger” (waarom noem ik dat zo? Omdat het een personeelslid is binnen Defensie die geen militaire rang of iets dergelijks heeft). Lekker duidelijk en bijdehand geeft hij uitleg over hoe de dag zal gaan verlopen. Vragen zoals “zijn jullie er klaar mee?” waarop een kerel reageert “JA!”, “Dat kan niet flapdrol, je moet nog beginnen” was de snelle reactie. Heerlijk, het gaat weer als vanouds, goed luisteren dus! 🙂

We mochten eerst aan de gang met een capaciteitentest, waarin de volgende onderdelen aan bod kwamen:

• Leesvermogen
• Observatievermogen
• Meten & rekenvaardigheden
• Logisch redeneren
• Sudoku
• En een of ander spel

Natuurlijk waren er bij elk onderdeel teveel vragen waardoor je ze niet allemaal kon doen. Maar bij het leesvermogen kwam ik aardig dichtbij het einde, 37 van de 42. Kwam dat snellezen voor de ACC toch nog van pas.

Het vervelende was dus dat je kon zien hoeveel je er had gedaan en dan moest je je nog afvragen: “had ik ze allemaal goed?”. Bij de een was het wat makkelijker te voorspellen dan bij de ander. Maar het uiteindelijk resultaat had ik niet verwacht.

Na deze test die een uur tot anderhalf uur duurde mocht je weer wachten beneden in de kantine om te worden opgeroepen door de psycholoog. Na een kwartier wachten (ondertussen 10.30) werd ik dan eindelijk geroepen. De dame die mij ging onderzoeken zag er “ok” uit in de zin van “niet te streng”, “relaxt” noem maar op. Lullige was dat de jonge jongen voor mij door een behoorlijk boos en pittig kijkende dame werd geroepen, helaas wist hij het niet te halen. Of dat nou kwam door haar bui of zijn capaciteiten, je kan begrijpen dat het volgens hem aan haar lag!

Het gesprek is best pittig, ze bespreken alles, maar dan ook echt ALLES! van je geboorte tot nu, met alle aftakkingen die er op je pad komen, zoals:

• Studie
• Thuissituatie
• Relaties (vriendschappelijk en liefdesrelatie)
• Familie
• Werkervaring
• Eigenschappen

Je kan het zo gek niet verzinnen of het komt aan bod. En nou praat ik graag, maar op een gegeven moment ben je er wel klaar mee. De laatste vraag, na 1,5 uur, was dan ook of ik nog iets had aan te vullen. Ik gaf aan dat ik nog niet genoeg had aangegeven hoe graag ik dit wilde en dat het sporten bijna niet aan bod was gekomen. Waarop zij zei: “Wil je daar nog iets over zeggen?”, waarop ik zei: “Nee dit is wat ik kwijt wilde”. Ik moest maximaal 20 minuutjes wachten voordat ze me terugriep voor het uiteindelijke advies. Ze gaat namelijk al mijn antwoorden koppelen aan een handboek/regels om te kijken hoeveel ik scoor en haar eigen bevindingen als psycholoog natuurlijk! Maar die 20 minuten duren verschrikkelijk lang, vooral als je na 30 minuten nog niet bent geroepen. Ik ben maar gaan twitteren, even die emoties kwijt. Op de een of andere manier ga je toch twijfelen en weet je niet zo goed of je nou overal alles positief genoeg verteld hebt en of je alles wel verteld hebt. Lastig, want de twijfel is eigenlijk niet nodig aangezien ik gewoon heb geantwoord zoals ik ben. En veel verschil met 8 jaar geleden en nu was er niet.

Maar gelukkig, tijdens het peinzen werd ik naar binnen geroepen en gaf ze direct het positieve resultaat. Ook gaf ze aan dat mijn twijfel over mijn motivatie niet nodig was aangezien ik daar een 4 op scoorde. 1 & 2 is namelijk onvoldoende, 3 & 4 zijn voldoende en goed. Alleen bij “inzetbaarheid” kon je een 1 (niet inzetbaar) of een 2 (wel inzetbaar) scoren. Hieronder kan je dus zien wat mijn scores waren. Op motivatie, communicatieve vaardigheden en sociaal functioneren scoorde ik dus een dikke 4, wat natuurlijk leuk is. Ik vroeg waarom en kreeg bij “communicatie vaardigheden” te horen dat ik wel degelijk genoeg had gereflecteerd naar/met mezelf om op die manier een duidelijk beeld van mijn eigen kunnen te krijgen.

Met een opgelucht gevoel ging ik het laatste gesprek in met iemand die over je aanstelling gaat. Die bekeek mijn dossier en zag mijn verleden en zo kwamen we op het verhaal van teruggaan en de juiste mensen kennen. Want uiteindelijk mag ik 25 september al terug komen voor de sportkeuring (GO) om hopelijk in oktober al te mogen beginnen! En dat is toch een stuk sneller in vergelijking met hoe het normaal gaat (1 jaar!!!)

Maar eerst dat Geneeskundig Onderzoek de 25e!