Het is een bekend thema in de media: het mentaal welbevinden van jongeren tussen pakweg 12 tot 28 jaar scoort niet hoog. In tegenstelling tot wat we zouden denken is dit alleen maar toegenomen na de Corona epidemie.

Eenzaamheid, gebrek aan contact met medescholieren en studenten, en langdurig thuiswerk werden als voornaamste redenen gezien. Alleen, nu na de corona maatregelen de onderwijsinstellingen weer gewoon open zijn en iedereen weer naar zijn werk kan gaan, blijkt er toch meer aan de hand te zijn. Drie op de tien jongeren ervaren depressieve- of stress gevoelens.

Wat is er aan de hand? Waarom juist deze groep?

Allereerst wordt de prestatiedruk genoemd. De lat voor jezelf hoog leggen is de norm. De maatschappij verwacht het, maar ook docenten en ouders. Geen tijd of ruimte voor misstappen.

Ouders hebben hoge verwachtingen vooral omdat ze vaak veel geïnvesteerd hebben in uiteenlopend van dure bijlessen om het juiste onderwijsniveau te halen tot allerlei buitenschoolse clubjes. De druk om de juiste keuzes in het leven te maken is hoog.

Sociale media, digitalisering van de wereld, altijd op de hoogte zijn van alles en iedereen, en het schijnbaar succes van anderen kan ook belastend werken.

Gedachten over het klimaat, de oorlog en de daaruit voortvloeiende energiecrises kunnen jongeren onzeker maken over de toekomst.

Hoe uiten deze gevoelens zich meestal?

• je gaat overal tegenop zien: opstaan, afspraken, drukte het wordt allemaal te veel.
• je kan je niet meer focussen: je agenda wordt één grote niet te nemen brei. Normale dagelijkse dingen worden een uitdaging. Boodschappen, een koffie of biertje drinken, sporten allemaal even liever niet.
• je bent prikkelbaar: het leven lacht je niet toe, dingen gaan niet zoals je zou willen en er zit in jouw opinie veel tegen terwijl anderen het zo ‘goed’ hebben.
• slecht slapen, druk op de borst, piekeren, benauwd- en moeheid en angstgevoelens zijn onder andere lichamelijke klachten

Wat kan je doen als je je hierin herkent?

Inmiddels is er veel literatuur verschenen in de vorm van zelfhulp- als meer wetenschappelijke publicaties, podcasts en documentaires die wellicht inzicht kunnen geven in je eigen situatie maar ook oefeningen laten zien om je gedachten te ordenen.

Creëer rust (kan met behulp van meditatie of mindfulness), ga lekker sporten of wandelen en heb als het kan een kleine groep vertrouwelingen om je heen met wie je je gevoelens kan delen.

Als dat niet werkt en je blijft piekeren zoek dan hulp bij professionele mensen zoals een huisarts, psycholoog of psychiater. In veel gevallen kunnen zij je tactieken aanleren om je sombere/stressvolle denkpatronen te herkennen en ze een plek te geven.

Mijn collega tipte mij de documentaire Brandstof 2doc kort op NPO start waar jongvolwassenen op intieme wijze vertellen hoe het is om op jonge leeftijd al opgebrand te zijn. Deze wordt 4 oktober uitgezonden maar je kan ‘m altijd nog terugzien.