Weer opgesloten in dezelfde kamer
De kranten staan er vol van: kappers wel aan de slag, middelbare scholen en mbo’s ook voor minimaal 1 dag open maar universiteiten en hbo’s blijven gesloten. Studenten snakken naar normaal onderwijs, wat al sinds een jaar niet mogelijk is. Het perspectief lijkt erop dat dit nog zeker een aantal maanden zal gaan duren.
Zij hebben er schoon genoeg van om op hun kleine kamer de hele dag te zoomen en vervolgens vanaf 21.00 uur ook weer opgesloten te zitten op diezelfde kamer. Onderwijsinstellingen weten precies wat er speelt, voelen de verantwoordelijkheid naar de studenten. Mentaal en financieel trekken ze het niet meer. Studentenbanen liggen niet meer voor het oprapen, motivatie glibbert langzaam weg en de studentenpsychologen hebben het nog nooit zo druk gehad.
Gek is het niet dat bij de eerste zonnestralen excessen ontstaan zoals vorige week in o.a. het Amsterdamse Vondelpark. De behoefte om elkaar weer op te zoeken is extreem groot. Hopelijk komt er snel een oplossing, proef pilots met snel testen lopen en discussie over compensatie van het collegegeld is gaande.
Zoom-fatigue
Zoom-(ver)moe(id)heid (ofzo mooi als de Engelsen het noemen: ‘zoom-fatigue) is een term die meer en meer van zich doet spreken. Inmiddels is duidelijk dat videochat vermoeiender is dan face to face communicatie, waarom en wat kan je eraan doen?
Onderscheid tussen werk, borrelen met vrienden, verjaardagen of een sportles vervaagt, alles vindt plaats via hetzelfde medium en vaak in dezelfde ruimte. Non-verbale communicatie is veel belangrijker op het scherm: gezichtsuitdrukkingen en de lichaamstaal, het wordt intenser ervaren. De confrontatie met het eigen beeld op het scherm kan verwarrend en belemmerd zijn wanneer men het woord wil nemen. De intonatie, de toon van de stem is veel indringender dan bij een face to face gesprek waarbij de conversatie een natuurlijk verloop heeft. Stilte momenten, die heel gewoon zijn in een gesprek, kunnen nu bezorgdheid opleveren over bijvoorbeeld de technologie.
Hoe kunnen we nu deze ‘fatigue’ te lijf te gaan:
– Het is niet altijd nodig de camera aan te zetten of je kan hem ook van de zijkant zetten alsof je in een kamer zit met meerdere.
– Gun elkaar de tijd om ook even over andere dingen te praten dan de les/werk: ‘hoe gaat het verder?’
– Bouw pauzes in tussen de verschillende zoom meetings: ga even naar buiten, sporten, wandelen, iets eten of drinken.
– Probeer ook al is de woonruimte klein, één werkplek te creëren en de rest voor ontspanning.
– Probeer het multi-tasken (op je mobiel, mails checken etc.) te vermijden tijdens de zoom sessies, het vraagt namelijk nog meer van je hersenactiviteit.
Kortom probeer jezelf meer rust te gunnen en bewust te ontspannen door andere activiteiten op te pakken of in de pauzes af te spreken.
Laten we hopen dat deze situatie niet te lang meer duurt en het volgende academische jaar weer normaal opgang komt.
