Wat een genot het einde is inzicht! Na weken van ploeteren en ultieme concentratie kunnen de boeken dicht en is het tijd voor andere dingen in het leven dan alleen maar school. De zon schijnt en velen zich maken klaar voor de beruchte eindexamenreis. Maar waar gaat hij naar toe?

Mallorca was favoriet, maar daar zijn nu de regels aangescherpt na het incident van 2 jaar geleden. Chersonisos blijft maar nieuw is Kroatie, Split is favoriet. Daar mag nog gefeest worden! Er zijn stranden met een azuurblauwe zee, is het weer goed en clubs waar je los kan gaan.

Jouw keuze

De keuze om naar deze plek te gaan is een grote gemene deler voort vloeiend uit een groepsproces. De meerderheid bepaalt. Het is interessant om te onderzoeken wat je nodig hebt om een uiteindelijke keuze te maken en hoe het proces verloopt.

Dit zal totaal anders zijn wanneer de keuze geheel om jou draait, zoals bijvoorbeeld eigen reis, een kledingstuk of natuurlijk je studiekeuze. Wat betreft de studiekeuze zullen de meesten inmiddels eruit zijn en is de groep twijfelaars klein. Meestal gaat het om een definitieve keuze uit een top 2 of 3 en liggen de studies vrij dicht bij elkaar. Deze laatste groep hecht heel veel waarde aan de juiste keuze en is bang om een verkeerde stap te zetten. Zij zullen alle pro’s en contra’s tegen elkaar afwegen.

Omdenken

Ik luister met heel veel plezier naar de podcast Omdenken van Berthold Gunster. Het is inhalen want deze podcast is niet nieuw. Iedere week pakt hij een persoonlijk probleem van iemand aan en draait het zo om dat er uit het probleem een ‘mogelijkheid’ ontstaat. Het is bijzonder hoe hij feiten en verwachtingen weet te onderzoeken en mensen het inzicht weet te geven dat je van een ‘ja maar’ een ‘ja-en’ (het is wat het is) kan maken. Door de acceptatie van de feiten ontstaan er nieuwe mogelijkheden en voelt men zich zelfs bevrijd.

In één episode werden de termen maximiser en satisficer genoemd, oorspronkelijk uit de koker van de psycholoog Barry Schwarz, auteur van The paradox of choice (2005). De maximisers nemen de tijd om alle opties te onderzoeken terwijl de statisficers (een combinatie van satisfy en suffice) kiezen snel ipv grondig. Hij kwam tot de conclusie dat hoe je de keuze ook maakt het uiteindelijk weinig uitmaakt voor de kwaliteit van de keuze maar wel voor de tevredenheid. Maximisers zijn vaak ontevredener omdat het altijd beter kan. Laat dit nou net ook het grote probleem zijn van heel veel jongeren, er is zoveel en er kan zoveel en je ziet zoveel.

Vandaar zijn grote advies: durf te gaan voor goed genoeg en niet altijd voor het allerbeste.

In het kader daarvan raad ik iedereen aan naar episode 74 van de podcast Omdenken te luisteren naar het verhaal van Sara:

Ik kan niet blij zijn met kleine dingen.

Een wijze les! Veel plezier wat je ook maar gaat doen en durf ook te kiezen op intuïtie en gevoel: waar word ik blij van.