Jim heeft na een soepele school-“carrière” en een mooi eindexamen eerst een gapyear gedaan. Hij perfectioneerde zijn Engels, deed een leadership course, werd snowboardleraar en maakte een prachtige zeiltocht. Uitgerust na dat heerlijke jaar, toog hij vol vertrouwen naar Delft en begon zijn studie Werktuigbouw. Een technische studie is altijd het idee geweest. Nooit over iets anders gedacht. Jim was van de nullen en enen. Hij is een keer gaan kijken in Delft en Werktuigbouw leek hem het leukst en ook handig, want breed. Hij kwam in een studentenhuis met veel Werktuigbouwers en die namen hem onder de arm. Al snel bleek dat hij geen enkele klik had met deze studie of met welke andere technische studie die zijn vrienden deden dan ook. Hij had tot december nul punten. Hij wilde en moest ook stoppen met deze studie. Die klap kwam ontzettend hard aan, hij had in zijn hele leven nog nooit iets niet gehaald. Volledig gedesillusioneerd en van slag kwam hij het ons vertellen.

Hij had geen idee wat nu. We stelden voor om contact op te nemen met StudiekeuzeOpMaat. Het leek ons goed om Jim met een deskundige studiecoach in contact te brengen. Iemand voor wie hij respect zou hebben en van wie hij iets zou aannemen. We belden haar meteen samen die avond. Ze reageerde laconiek op het verhaal met “gun iedereen zijn eigen muur, komt goed”. Hij kon een paar dagen later al terecht. Hij was opgetogen dat er hulptroepen kwamen! Hij schreef zich uit, ging werken en er ontstond een langzaam toenemende focus op “wat nu”.

Het traject leidde hem langs allerlei opties. Jim vond het geweldig om nu geconfronteerd te worden met studies waaraan hij zelf nooit had gedacht. Soms vertelde hij wat over dat proces. Flarden. Hij wilde eerst zelf een beter beeld hebben voordat hij er met ons over wilde praten. Van sommige studies dachten we het onze…een andere keer was hij weer helemaal onzeker en wist hij het helemaal niet meer. Rustig afwachten zei zijn coach, komt goed, is normaal, hij zit op schema zei ze en we waren weer opgelucht.

Ze sprak, appte en zag Jim regelmatig. Ze hield hem een spiegel voor. Voor ieder bezoek moest hij weer een aantal dingen hebben uitgezocht en weer een stap hebben gezet richting een keuze. Uiteindelijk na 3 maanden waren er nog 4 studies over. Daar zat geen technische studie bij. Wij vroegen de coach om hem daar wel op te challengen, omdat we dachten dat Jim misschien een “technische studie-fobie” had opgelopen. Niks van dat alles: nee geen fobie, geen belàngstelling!

Hij aarzelde bij de keuze tussen de laatste 4 studies die nog over waren. Economie in het Nederlands, of toch in het Engels? 60 punten en no mercy voor mijn BSA…heb ik nog wel een leven? Ze bracht hem toen in contact met een jongen die alweer een aantal jaren geleden aan de Erasmus de studie IBEB (International Bachelor Economics and Business Economics) had afgerond. Deze jongen gaf hem het laatste zetje dat hij nodig had. Als je denkt dat je het kunt, moet je ervoor gaan zei hij. Hij dacht na en kwam tot de conclusie dat hij ervoor wilde gaan. Dat had zijn studiekeuzecoach goed gezien.

Hij is ontzettend blij dat hij een studie heeft gevonden, waarvan hij vindt dat die echt bij hem past, zeker omdat hij nu zelf echt alle mogelijkheden heeft onderzocht. Hij is overtuigd van zijn keuze en het is ook echt zijn eigen keuze. Eén belangrijke horde was nog de toelating, IBEB is een selectiestudie. Toen ook die horde uit de weg was, was de vreugde groot.

De weg ernaartoe met een coach vond Jim letterlijk een kado (focus op HEM, wie HIJ is en wat HIJ zou willen) en hij zou een traject bij StudiekeuzeOpMaat iedereen aanraden en gunnen die het lastig vindt om een studiekeuze te maken. Daar zijn wij als ouders het volledig mee eens. We gaan het zien, hij is begonnen in september. De bal ligt weer bij hem!

Sjoerd Baardman